Elektrisch Epileren Amsterdam-Zuid

Elektrisch epileren is de oudste methode om de haarzakjes te vernietigen. Laserontharing, foto-epilatie, enzym en andere nieuwste methoden zijn verre van de ervaring die is opgedaan met elektrolyse.

Maar dat is niet zo eenvoudig. De beroemde Amerikaanse elektroloog Dr. Watson is van mening dat de arts, zelfs nadat hij de haarzakjes met succes heeft vernietigd, geen absolute garantie kan geven dat de haargroei niet zal worden hervat, omdat het onmogelijk is om andere factoren die dit beïnvloeden, bijvoorbeeld de algemene hormonale achtergrond.

Wordt het haar permanent verwijderd?

De kans op levenslange stopzetting van de haargroei tijdens elektrolyse is te wijten aan het feit dat de haarschacht zelf, als geleider, toegang biedt tot de bron van een of ander effect op de follikel en deze als gevolg daarvan vernietigt. Het probleem is om het haar te "vangen" in de anagene fase, dat wil zeggen, precies wanneer het wordt geassocieerd met de follikel.

In ieder geval moet de patiënt die voor Elektrisch epileren komt zich ervan bewust zijn dat een succesvol eindresultaat veel geduld, tijd en geld van hem zal vergen. En gerenommeerde Amerikaanse elektrologen melden dit tijdens het eerste gesprek eerlijk aan de patiënt.

Elektrisch epileren methoden:

Alle methoden voor elektrisch ontharen zijn onderverdeeld in twee hoofdgroepen: met een naald en met een pincet.

Pincet methode van Elektrisch epileren

De methode met een pincet is zacht en pijnloos, maar is niet bijzonder populair vanwege de zeer lage snelheid.

De essentie is dat elk verwijderd haar wordt genomen met een dunne pincet-elektrode, die is verbonden met een apparaat dat een hoogfrequente stroom produceert. De stroom door de haarschacht bereikt de follikel en vernietigt deze. De tijd van blootstelling aan één haar kan echter 1,5-2 minuten bedragen, wat elektrolyse van een tang ongeschikt maakt voor het verwijderen van haar over grote ruimtes.

Elektrisch epileren met een naald

Natuurlijk verdient elektrolyse met een naald veel aandacht. Er zijn meerdere van deze methoden.

THERMOLYSE

Thermolyse wordt in Europa gebruikt sinds de jaren '40 (volgens sommige bronnen zelfs vanaf de jaren '20) van de vorige eeuw. Het is gebaseerd op de werking van hoogfrequente wisselstroom en laagspanning. De stroom wordt aangebracht door een dunne naald, die in de huid wordt gestoken tot de diepte van de haarzakjes, waar lokale verwarming optreedt, voldoende om de follikel in te klappen.Thermolyse is een zeer pijnlijke procedure waarbij het gebruik van aerosolen met oppervlakte-anesthesie duidelijk onvoldoende is. Veel patiënten moeten standaard lokale anesthesie ondergaan (lidocaïne, novocaïne, trimicaïne, enz.). Volgens sommige rapporten kan dit echter de lokale haargroei versterken.

Bovendien veroorzaakt anesthesie een ander probleem: het vloeibare medium van medicijnen kan de parameters van de hele procedure drastisch veranderen en zal niet het gewenste effect geven.

Een ander nadeel van thermolyse: dit proces is vrij traag (elke haar duurt een paar seconden) en daarmee is het grootste gevaar van verdere kleine atrofische littekens, folliculitis en zelfs lokale septische manifestaties geassocieerd: lokale oververhitting tijdens thermolyse is te sterk a testen voor de huid.

ELEKTROLYSE

De elektrolysemethode is onvergelijkbaar populairder dan thermolyse. De methode is gebaseerd op de elektrochemische werking van galvanische stroom. Als gevolg van elektrolyse worden zuur en alkali gevormd. Het zijn deze twee chemicaliën die leiden tot elektrolytische verbranding en vernietiging van de haarzakjes.

Tijdens elektrolyse wordt de neutrale elektrode in de hand van de patiënt geklemd en wordt de actieve elektrode in de vorm van een naald langs de haarschacht ingebracht tot een diepte die overeenkomt met de locatie van de follikel. Daarna wordt een elektrische stroom geleverd, waarvan de sterkte wordt geregeld door het apparaat.

Er zijn standaardaanbevelingen voor het aanbrengen van een stroom van een of andere sterkte, afhankelijk van de dikte van het haar en de diepte van de follikel. Een teken van een voltooide chemische reactie is het vrijkomen van wit schuim - waterstofbellen. De behandelde haren worden verwijderd met een gewoon pincet.

Vroeger werden naalden van wolfraam en staal gebruikt. Nu zijn de naalden bedekt met teflon of keramiek, waardoor elektrolyse alleen aan de punt van de naald mogelijk is (die onbedekt blijft), waardoor de bovenliggende weefsels intact blijven.

Elektrolyse is een pijnlozere manier van ontharen en de kans op complicaties is veel kleiner dan bij thermolyse. Hoewel recentelijk systemen met meerdere naalden zijn gebruikt, is de snelheid van de procedure vrij laag: het duurt enkele seconden om één haar te verwerken.

BLEND - METHODE (VAN ENG. BLENDEN - MIX)

Deze methode is een logische en redelijke poging om de twee voorgaande methoden te combineren, waarvan één ten tijde van de uitvinding van de blendmethode de oudste en meest bestudeerde was (thermolyse), en de tweede populair en effectief was (elektrolyse).

Zo werden in het apparaat voor dit type ontharing zowel hoogfrequente wisselstroom als constante galvanische stroomeffecten gecombineerd.

Met de blend-methode wordt een gefaseerd effect op de follikel uitgevoerd. Tijdens de eerste fase vindt een thermolytische reactie plaats rond de follikel met uitdroging van de omliggende weefsels. De tweede fase - elektrolytisch - zorgt voor een galvanische reactie, waarbij de vorming van een veel kleinere hoeveelheid alkali voldoende is om de follikel te vernietigen.

Moderne blend-apparaten zijn voorzien van een enkele computereenheid voor het kiezen van de optimale verhouding van elektro- en thermolytische fasen, afhankelijk van de individuele kenmerken van de klant. Door de dubbele impact op de follikel wordt de kans op uiteindelijke vernietiging verdubbeld.

Maar tegelijkertijd slaagde de blend-methode erin om de tekortkomingen van zijn "ouders" te combineren - de snelheid van de procedure is laag en de kans op littekens en folliculitis is groter dan we zouden willen.

FLITSMETHODE (VAN ENG. FLASH - FLASH)

Het is "flash", en niet "snel", zoals veel elektrologen en verkopers van cosmetische apparatuur geloven, gebaseerd op een onnauwkeurige vertaling. In feite is de flitsmethode een verbeterde thermolyse, omdat het belangrijkste werkingsprincipe hetzelfde galvanische effect is. Maar de hier gebruikte gelijkstroom verwijst naar zeer hoogfrequente stromen (2000 kHz). Rekening houdend met het feit dat de duur van blootstelling aan één haar extreem kort is (0,01-0,09 seconden) en de naalden verplichte isolatie hebben, worden trauma en pijn in de flitsmethode praktisch niet uitgedrukt. Het maakt ook gebruik van een enkele geautomatiseerde besturingseenheid met een keuze uit optimale modi.

SEQUENTIAL MENGSEL (VAN ENG. SEQUENTIAL - SEQUENTIAL)

De sequence blend-methode is een geavanceerde blend-methode. De essentie van de verbetering ligt in het feit dat om het effect van vernietiging van de follikel te versterken, wanneer de naald wordt ingebracht op het moment van de impuls, de amplitude van de gelijkstroom afneemt, wat, naast een intenser effect op de follikel, vermindert pijn.

SEQUENTILE FLITS

De hardware maakt niet alleen het gebruik van hoogfrequente sinusoïdale wisselstroom mogelijk (dit geeft de arts de mogelijkheid om te manoeuvreren, omdat haar van verschillende kwaliteit zich op hetzelfde deel van de huid kan bevinden), maar ook het gebruik van pulsen van verschillende duur afhankelijk van de dikte van het haar. Hoe dikker het haar, hoe korter de polsslag en hoe hoger de stroomsterkte.

Nadelen van klassieke methoden van elektrolyse

• Ernstige pijn, vooral in gevoelige gebieden: bovenlip, lies, enz.
• Irritatie en microbrandwonden van de oppervlaktelagen van de huid, die enkele dagen of zelfs weken sporen achterlaten.
• In geval van ernstige huidbeschadiging - de vorming van meerdere atrofische littekens, vooral merkbaar bij patiënten met een dunne en gevoelige huid.
• De noodzaak van meerdere herhalingen van procedures op dezelfde delen van de huid vanwege onvoldoende effectiviteit.
• De vorming van zogenaamde "ingegroeide haartjes" als gevolg van onvolledige vernietiging van de follikel en de verkeerde richting van de haargroei.
• Lange blootstelling aan elke follikel, waardoor epileren over een groot gebied (schenen, dijen) moeilijk is.

Helaas hebben de klassieke methoden van elektrolyse een aantal belangrijke nadelen. Hun eliminatie (minimaliseren van pijn, versnellen van procedures, verhogen van hun effectiviteit) was en blijft de belangrijkste taak bij de ontwikkeling van nieuwe apparaten.

Een universele manier om deze problemen op te lossen is nog niet gevonden, maar moderne apparaten zijn fundamenteel anders dan hun voorgangers. Ze kunnen voor elke methode worden ontworpen, of ze kunnen er meerdere combineren, waaronder 'klassieke' coagulatie. Dankzij een breed scala aan parameters en een combinatie van verschillende ontharingsmethoden kunt u de beste optie kiezen, afhankelijk van het type haar, de huid en de gevoeligheid van de patiënt.